De ontkenningsfase

De maanden die volgden leefde ik even in ontkenning denk ik.
Uiteraard gaan er wel allerlei gedachten door je hoofd maar je weet even niet hoe je hier best mee moet omgaan.
Sylvia van de genetica kliniek had me verteld dat er sterk wordt aangeraden om een preventieve reconstructie te ondergaan. Met andere woorden, preventief je borsten laten  amputeren en deze laten reconstrueren met eigen vetweefsel.
Indien ik hier niet klaar voor was, of hier liever niet voor koos, diende ik elke 6 maand een NMR-Scan en mammografie te ondergaan. Eveneens werd een jaarlijkse echografie van mijn eierstokken vereist.

Ik besloot niet overhaast te handelen en opteerde in eerste instantie voor de regelmatige scans.
De week na de uitslag van mijn testen heb ik een moedervlek laten wegnemen op mijn bil, een NMR-scan ondergaan en ben ik naar de gynecoloog geweest voor een deftig eierstok onderzoek. Ik wou geen tijd verliezen, ik moest ASAP weten of alles in orde met me was. Of je het nu wil of niet, op dat moment gaan er toch angstige gedachten door je hoofd. Je zal maar eens te laat zijn en slecht nieuws te horen krijgen.

Ik dacht dat ik ok was maar als ik erop terugkijk was ik de maanden die volgden enorm onzeker, prikkelbaar en vooral zeer onrustig. Je leeft in een soort ontkenning en weet soms met jezelf geen blijf. Zonder dat je het zelf beseft gedraag je je toch anders. Het heeft tijd nodig om te kunnen plaatsen waar je voor staat.

In mijn agenda stond een tweede afspraak met Sylvia ingepland die graag wou opvolgen hoe ik omga met de situatie, we zijn ergens in maart ondertussen.
De dag voor de afspraak belde ik haar op. Ik zag het nut er immers niet van in om terug een dag verlof te moeten inplannen op mijn werk en naar Gent te rijden om terug over hetzelfde te moeten praten. Het zou de situatie niet veranderen en het ging helemaal goed met me (dacht ik).
Sylvia liet me weten dat ik die afspraak best kon annuleren. Deze afspraak was vooral bedoeld om te kijken of ik begeleiding nodig had om dit alles een plaats te kunnen geven en om een antwoord te kunnen geven op eventuele vragen die ik nog zou hebben. Wel benadrukte ze nogmaals dat een preventie reconstructie aan te raden was.

Ik besloot een afspraak in te plannen met een oncologe in Brugge voor een tweede advies.